Testamentum de Sancto Martino Anta, Godino Gutierriz

In Christi nomine. Quoniam in hac uita quasi hospites sumus et nemini nostrum ultimam sui exitus horam scire est datum, iccirco ego Gudinus Gutierriz, timens ne morte preocupatus ab hac uita intestatus discedam, iubeo facultates hereditatesque meas, auxiliante gratia diuina, disponere. Audiui enim Dominum nostrum per prophetam dicentem: «ue uobis qui copulatis domum ad domum et agrum agro coniungitis; numquid soli uos habitabitis ⁽¹⁾ in terra?»; et beatus Iob dicit: «diues cum dormierit nichil secum aufert; aperit occulos et nichil inueniet». Hec et alia huiuscemodi documenta ⁽²⁾ sepissime audiens, fatio cartam testamenti monasterio Sancti Saluatoris Ecclesiole; uidelicet de illa ecclesia Sancti Martini de Anta et Sancti Mametis de Hermogenes, meas portiones ab integro do et concedo ab hac usque in perpetuum; et de omni mea hereditate quam nunc habeo uel habere potuero ad diem obitus mei, quintam partem do et testo prefato monasterio, pro remedio anime mee parentumque meorum. Et ipse hereditates habent iacentias scilicet in Anta et in Palatiolo et in Hermogenes, subtus monte Saitela, discurrente riuulo Anta et laguncula de Auil, prope littus maris, territorio portugalensi. Quod si forte ego aut ex filiis uel propinquis seu extraneis aliquis hoc meum factum in aliquo corrumpere uoluerit, quantum auferre temptauerit tantum componat in duplum et melioratum, et domino patrie aliud tantum; et quicumque fuerit, sit maledictus et excommunicatus et cum Iuda traditore in profundum inferni dimersus. Facta carta testamenti mense ianuarii, era Mª.C.LX^L. Ego prefatus Gudinus Gutierriz, qui hoc testamentum scribere iussi, coram idoneis testibus confirmo et propria manu roboro. Qui presentes fuerunt: Petrus, ts; Suarius, ts; Pelagius, ts. Gudinus notuit.