Testamentum de Petro Peladiniz

In nomine sancte et indiuidue Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus sancti paracliti, amen. Ego Petrus Paadiiz, presbiter Sancte Marie de Auanca, audiens quod quecumque seminauerit homo hec et metet et nullus latior fundus inueniri potest quam Christus, uolens iam in celo aput patrem ipsius Ihesu Christi sidereas preparare mansiones, ut [f. 30r] merear inter Dei electos uocem illam Domini audire: «uenite, benedicti Patris mei, percipite regnum paratum uobis a constitutionem mundi»; hec et alia huiuscemodi audiens et cordis aure percipiens, fatio testamentum in honore Sancti Saluatoris Ecclesiole et canonicis ibi commorantibus, de illo meo breuiorio quem emi iusto apretiatum pretio ab ipsis Ecclesiole canonicis. Do itaque ipsis canonicis illum et concedo sub conditione tali ut, cum ego ilium habere uoluero ad exercendum offitium ecclesie mee, reddam uobis in unoquoque anno duas libras cere et post obitus mei clausulam liberum ilium habeant ipsi canonici ⁽¹⁾. Sed si priusquam ⁽²⁾ mors me preocupet sub regimine alicuius ordinis uiuere me decreuero, absque ullo impedimento recipiant ilium ipsi canonici. Et quicumque hoc meum factum contradixerit uel corrumpere uoluerit, tam de me dico quam de alio laico siue ecclesiastico, quicumque fuerit, excommunicatus et anatematizatus et a Christo Ihesu Domino nostro in perpetuum separatus et cum Iuda traditore aput inferos iugiter pena perhenni puniatur. Facta carta testamenti II idus ianuarii, era Mª.Cª.LXXª.VIIIª. Ego Petrus, presbiter, hanc testamenti cartam propria manu roboro atque confirmo. Qui presentes fuerunt: Petrus, ts; Pelagius, ts; Erus, ts. Erus notuit.