Testamentum

In nomine Patris et Filii ac Spiritus sancti, amen. Ego, famulus Dei, Pelagius Gudiniz, timidus ne morte preocupatus ex hac breui peregrinatione absque meorum laborum fructu recedam, beatus namque Iob ⁽¹⁾ inter cetera amonet insensatos cum dicit: «diues cum dormierit nichil secum affert; aperit occulos et nichil inueniet»; que non surda aure intente audiens, fatio cartam testamenti canonice Sancti Saluatoris Ecclesiole, de hereditatibus meis propriis quas habeo in uillas uidelicet Vulpeliares et in Ermogees, subtus monte Castro Petroso, et alia subtus monte Saitela prope litus marinum, territorio ciuitatis Sancte Marie. Dono et concedo ipsas meas omnes hereditates quas ibi ⁽²⁾ habeo ex parte auorum parentumque meorum siue meo cen[...] ⁽³⁾ aut mea probitate adquisitas, suis locis et terminis determinatas antiquis, ubicumque potuerint inueniri in perpetuum. Si uero, quod nequaquam credo, hoc euenerit quod ego aut filius meus aut alius aliquis propinquorum uel extraneorum, cupiditate aliqua cecus factus, hoc meum factum in parte aliqua corrumpere aut disturbare uel condempnare uoluerit, non sit ei licitum, sed nec mihi, et pro sola temeritate componat ipsas hereditates cum suo melioratu duplatas, et domino patrie aliud tantum et iudicatum; et insuper sit maledictus et excommunicatus et cum Iuda dampnatus. Facta carta testamenti mense nouembro, era Mª.Cª.LXXXª.VIª. Ego Pelagius Gudiniz, qui illam iussi scribere, coram idoneis hominibus et iuridicis testibus propriis manibus roboro atque roborando confirmo. Qui presentes fuerunt: Gunsaluus, ts; Petrus, ts; Iohannes, ts. Petrus notuit.