Karta et testamentum de Gudinu Gutieriz

In nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, amen. Quoniam in hac uita quasi hospites sumus et nemini nostrum sui exitus horam scire est datum, iccirco ego Gudinus Gutieriz, timens ne morte preocupatus ab hac uita intestatus discedam, iubeo meam hereditatem disponere prout iustum est; dicente Domino per prophetam: «ue uobis qui copulatis domum ad domum et agrum agro coniungitis; numquid uos soli habitabitis in terra?»; et beatus Augustinus dixit: «diues cum dormierit nichil secum affert; aperit oculos et nichil inueniet». Hec et alia huiuscemodi documenta sepissime audiens, iussi facere cartam testamenti Sancti Saluatoris de Ecclesiola et canonicis ibidem conuer-santibus eorumque successoribus, de totius mee hereditatis tercia parte integra quantam habeo in Anta et in omni loco ubi illam potuerint inuenire, preter illam quam uendidi ipsis canonicis suprascriptis. Et hoc facio pro remedio anime mee et ut me contineant dum uixero et pro animabus parentum meorum. Ipse uero due partes quas filiis meis relinquo, si absque semine migrauerint, reddant illas ad ipsud monasterium pro suarum animarum et mee remissione. De cetero, si uendere uel donare uel testare illas uoluerint, non habeant licentiam ⁽¹⁾ nisi prefato monasterio, iusto precio dato et accepto, ab honestis hominibus pretiata. Si quis aduersus hanc scripturam conatus fuerit contra ire in malo, quisquis fuerit, quantum auferre temptauerit, tantum supradictis canonicis in duplum componat et domino patrie aliud tantum et unam libram auri purissimi exoluat; et qualiscumque persona fuerit, sit maledicta et excommunicata et cum Iuda traditore con- [f. 23v] -dempnatus et in profundum inferni dimersus. Facta carta seu testamenti series mense iunii, era Mª.CCª. Ego supradictus Gudinus Gutieriz qui illam scribere iussi, coram idoneis testibus confirmo et propria manu roboro. Qui presentes fuerunt: Iohannes, ts; Erus, ts; Suarius, ts. Pelagius notuit. Sinal.