De Sancto Martino

[f. 16r] In nomine sancte et indiuidue Trinitatis. Ego Alfonsus Iohannis uobis abbati Petri Sancte Marie Fenalis conuentuique uestro facio cartam testamenti post obitum meum de hereditate mea propria quam comparaui de Suario Tedoniz pro XL morabitinis et habet iacentia in uilla que uocitant Sancti Martini de Latrones, scilicet unum casale quod uocatur Autario. Do uobis et concedo ipsam hereditatem, prout eam inuenire potueritis, cum suis terminis et cum suis piscariis, pro remedium anime mee et ut semper me habeatis in mente in uestra oratione. Habeatis uos ipsam hereditatem ingiter | [f. 16v] in perpetuum. Et si aliquis uenerit tam ex propinquis quam de extraneis qui hoc pactum nostrum irrumpere temptet, sit maledictus et excomunicatus et cum Iuda traditore in inferno dampnatus, insuper et domino terre hereditatem ipsam duplatam uel triplatam, quomodo eam inuenerit melioratam, redderet cogatur. Facta carta in era Mª CCª XXª VIIIª et quotum VI° idus ianuarii, regnante rege Alfonso in Legione, episcopus Petrus in sede Tudensi, archidiaconus Petrus, dominante terre Sancti Martini Pelagius Arias. Ego supradictus Alfonsus, qui hoc scriptum iussi facere, coram testibus propriis manibus roboro.
Qui presentes fuerunt: Iohannes testis, Petrus testis, Pelagius testis, Iohanes qui notuit (signum).