De Figueiredo
Cartulário:
- Fiães
Outorgante:
- Particular
[f. 102v] Uerum est quod, tempore domni Alfonsi regis Portugalie, quidam nobilis miles, domnus Suerius Arie, occupauit monasterio Cellenoue, quamdam uillam nomine Figueyredo in terra de Ualadares et tenuit eam multo tempore et ex tunc cessit in regalengum, quam postea rex domnus Santius concessit monasterio de Fenales pro commutatione alterius uille, scilicet Sancte Marie de Erada, et ex tali facto abbas et conuentus Cellenoue mouerunt questionem abbati et conuentui de Fenales super predicta hereditate de Figueyredo. Tandem per laudamentum bonorum hominum subscripta inter eos interuenit compositio: iccirco nos abbas Petrus tercius Cellenoue et conuentus eiusdem uobis domno Gundisaluo abbati et conuentui de Fenales facimus pactum in mille morabitinos roboratum, | [f. 103r] ita quod nos renunciamus omni questioni et iuri quod habebamus in prefata uilla, ita quod omne ius ibi nostrum in uos perpetuo transferatur, et uos in recompensatione ipsius uille, quam iam a longo tempore amisimus, datis nobis Cm morabitinos, quos ad refectionem decanie Sante Marie concedimus, et hoc pactum semper sit inter nos et uos stabille et firmum. Facta carta VIII° kalendas nouembris, era Mª CCª LVIIª, regnante rege domno Alfonso Legione, domno Martino Sancii Limiam tenente, domno Laurentio Auriensem ecclesiam (a) regente, regnante rege domno Alfonso Portugalie, domno L. Suerii terram de Ualadares tenente, domno Stephano Tudensem ecclesiam regente. Ego Petrus tercius Cellenoue abbas confirmo, ego Gundisaluus abbas de Fenalibus confirmo.
Ego Uelascus Cellenoue prior confirmo, Martinus Cellenoue uestiarius confirmo, ego Iohannes prior de Fenalibus confirmo, Nunus Fernandi Cellenoue sacrista confirmo, Petrus Martini confirmo, Petrus Didaci confirmo.
Rudericus Sancii, Petrus Pelagii, Petrus Menendi, Osarius Iohannis monachi Cellenoue confirmant; Iohannes testis, Petrus testis, Gundisaluus testis.
Iohannes Petri notuit de mandato de utriusque abbatis atque conuentus, subscripsi.
(a) O primeiro c corr. a partir de e.
Ed.: TF, p. 194 n. 297.