Carta de foris moris Colimbrie quam fecit comes Henricus et eius uxor regina Tarasia

In Dei nomine. Placuit michi comiti Henrrico et uxori mee Tarasie, regis domni Adefonsi filie, uobis qui Colimbrie estis, maioribus et minoribus, cuiuscumque ordinis sitis, in ea morantibus, kartam facere firmitatis uobis et filiis uestris et progeniis de stabilitate uestra et foro atque seruicio. In primis, ut nunquam faciatis nobis senaram, et de preda de fossado non detis nobis plus quam quintam partem et azaga duas partes, et uobis remaneant duas et de azaria nobis quintam partem, uobis quattuor absque ulla alcaidaria. Siquis militum emerit uineam a tributario sit libera, et si acceperit in coniugium uxorem tributarii, omnis^(a) hereditatis^(b) quam habuerit sit libera et tributarius, si potuerit esse miles, habeat morem militum. Milites quot iugarios potuerint habere, in hereditate sua quam habuerint intus Colimbrie uel extra, tam in uillis quam in munitionibus, habeant illos liberos in suo seruicio et non introeat in eis rausum uel homicidium; et si aliquis militum uenerit in senectute, ut non possit militare, quandiu uixerit sit in honore militum; et si miles obierit, uxor que remanserit sit honorata, uti in diebus mariti sui et nullus eam uel filiam alicuius accipiat in coniugium, sine uoluntate sua et parentum suorum. Saion^(c) non eat domum alicuius sigillare sed, si aliquis fecerit aliquid illicitum, ueniat in concilium et iudicetur recte. Iudex et alcaide sint uobis ex naturalibus Colimbrie et sint positi sine offretione. Clerici Colimbrie habeant morem et honorem militum, in uineis et terris et domibus. Et, si alicui militum obierit equs, et non potuerit emere alterum, nos dabimus ei et si non reddiderimus, stet honoratus, donec possit habere unde emat. Infanzon non habeat in Colimbria domum uel uineas, nisi qui uoluerit habitare uobiscum et seruire, sicuti uos. In illas azenias, non detis plus quam quartam decimam partem sine offrecione. Pedites, de ratione quam solebant dare de cibaria, dent medietatem per quartario de sexdecim alqueires, sine brachio posito et tabula; de uino et lino, dent octauam partem et de madeira et ligna que adducunt per Mondecum^(d) pro uendere, dent octauam partem. In lagaradiga de uino, de quinque quinales inferius, dent almude et, si super fuerit, dent quartam sine ulla offrecione et sine^(e) iantar. Nullus miles extraneus introeat domum alicuius, sine uoluntate domus domini. Si aliquis laborator habuerit iuicionem, non faciat cum ea aliquod fiscum; almoqueri faciant unum seruitium in anno et inter uos non sit ulla manaria. Et si aliquis uestrum uoluerit seruire alio domino uel ire in aliam terram, habeat potestatem seu hereditatis habendi, uendendi uel donandi. Sculcas ponamus nos medietatem anni et uos medietatem. Non detis portaticum uel alcaualam aut cibariam custodibus ciuitatis uel porte. Colimbriam nunquam dabo per alcaualam alicui. Non introducam Munium Barrosum uel Ebrardo Colimbriam. Homines de Bolon dent nobis quartam partem et non cornaria. Promittimus non tenere in mente uel corde malam uoluntatem uel iram, de hoc quod usque nunc usque egistis aduersum nos, sed habebimus gratum quod collegistis nos et honorabimus uos, ut melius potuerimus et, neque in uestra re uel in uestris corporibus habebitis deshonor uel perdida.
Ego, Henricus et Tharasia, qui hoc scriptum facere iussimus propriis manibus roborauimus facientes hec signa † †. Facta carta VII.^o Kalendas Iunii Era M.^a C.^a X.^v.^a VIIII.^a.
Qui iurauerunt quod hic scriptum est seruare semper, cum fe sine malo ingenio: in primis comes Henrricus et uxor eius domna^(f) Tarasia, — Fernandus Telliz, — Fafila Lux, — Pelagius Pelaiz, — Petrus Gundisaluiz, — Menendus Venegas, — Gomez Nuniz, — Petrus Pelaiz.
Qui presentes fuerunt: omnis scola comitis et omne concilium Colimbrie.
Tellus presbiter notuit.